Laat jij, vóór het nieuwe jaar begint, los wat je niet meer nodig hebt?
Overtuigingen, gedachten en gedrag waar je niks meer aan hebt. Herinneringen en gevoelens die pijn doen. Fysiek of emotioneel.
Wat laat jij nog los in 2016, zodat je 2017 echt met een schone lei, fris en fruitig, kunt beginnen?
Ik kreeg vandaag deze opdracht, samen met 90 anderen in onze Facebookgroep.
Maak een lijst van alle dingen van de afgelopen 9 jaar die je los wilt laten.
Die 9 jaar heeft iets te maken met het einde van een 9-jaars-cyclus nu. En in 2017 begint een nieuwe 9-jaars periode. Meer weet ik er niet van, dus het is vast heel kort door de bocht, maar mij sprak dat wel aan.
De hele dag zat ik er omheen te draaien. Uit te stellen (raad eens wat er op mijn lijstje staat). Ik wist dat ik het zou gaan doen. Maar toch… Ik was van alles aan het doen, om maar niet te hoeven gaan schrijven aan mijn lijst. Want dat dat niet zo rooskleurig zou zijn, dát had ik wel door. Het gaat immers om loslaten. Ik realiseerde me ineens wanneer die 9 jaar waren ingegaan, en wat er toen speelde in mijn leven. En daarmee, wat er de afgelopen 9 jaar allemaal gebeurd is.
Wat mag ik loslaten van de afgelopen 9 jaar?
Toen ik daarna begon te schrijven was er geen houden meer aan: ik BLEEF schrijven. Zoveel gebeurd. Zoveel herinneringen. Zoveel pijn. Zoveel mezelf klein houden en verstoppen. Niet durven zijn wie ik echt was. Waarschijnlijk niet eens WETEN wie ik echt was. En ben. En ja, het gaat om alles wat ik wil loslaten, dus wat ik opschreef was niet zo fraai.
Ik schreef 10 kantjes vol in mijn schrijfblok. 10 kantjes vol, in A-5 formaat. Zo veel. Zo klaar mee. Zo klaar om los te laten.
Het laatste deel van de opdracht, het ritueeltje, was om het papier waar je dat allemaal op had geschreven, te verbranden. Best wel een beetje spannend, met een brandwond op mijn voet die nét hersteld is.
Maar daar zat ik. 10 propjes papier in de vuurkorf. Lucifer aan. En nog een stuk of wat, voordat het papier vlam vatte en verdween! Zomaar, in vlammen op ging. In een mum van tijd, nog geen minuut denk ik, was er van het papier niets anders over dan verkoolde resten.
En daar zat ik naast op de grond, me amper realiserend hoe snel het ging.
Loslaten is kiezen voor jezelf
Een beetje zwabberend op mijn benen ging ik naar binnen. Dit voelde onwerkelijk. Is loslaten echt zo makkelijk?
Het is in ieder geval een keuze.
Een keuze die je zelf maakt.
De keuze dat ‘iets’ geen macht meer over je heeft.
De keuze dat je het niet meer nodig hebt. Dat je de lading loslaat. De narigheid. Het gewicht.
Dat je leert, nee, hébt geleerd, van wat er toen gebeurd is.
Dat de gebeurtenis je niet meer in zijn greep heeft.
Loslaten is kiezen voor dit alles.
Kiezen voor jezelf.
Kiezen voor liefde in plaats van angst.
Kiezen voor open zijn voor wat er mag komen. Voor wat er mogelijk is.
Kiezen voor je droom.
Waar kies jij voor?
Groots dromen
Ik voelde me na het verbranden van die enorme lijst ook een stuk lichter. Rustiger. Een mooie start van wat er de komende 2 dagen nog komt. Dan gaat het in onze Facebookgroep over je grote visie. Niet alleen voor 2017, maar voor de komende 9 jaar. Ik ben benieuwd wat me DAT gaat brengen.
Kom maar op! Ik ben er klaar voor.
Heerlijk om te dromen van grootse wensen, verlangens. Spannend ook, want als dat net zo gaat als vandaag… dan heb ik geen idee wat me te wachten staat. Dan zie ik mijn grootste dromen en veel meer dan dat. Want ja… in 9 jaar kan zoveel gebeuren…
Droom je met me mee? Wat is jouw grootste droom, visie, wens voor 2017 en ver daarna? Laat het me weten in een reactie en inspireer me!
P.S. We kregen letterlijk de opdracht om de woorden uit ons hart op het papier te laten stromen. En als je dat tegen mij zegt… blijven de woorden komen. Mijn hart had me heel veel te vertellen!
Wil jij ervaren hoe het is om vanuit je hart te gaan schrijven? Vraag dan hier mijn e-book Schrijvend luisteren naar je hart aan. En laat je inspireren.
