Hoe zichtbaar ben jij? Zit je verstopt op een plek waar niemand je kan zien? Of kom je naar buiten en mag iedereen meegenieten? Laat jij jezelf zien? Vertel jij anderen wat je passie is? Of blijf je je verstoppen in je eigen grot. Maak je prachtige dingen maar weet niemand ervan? Hoogste tijd om uit je grot te komen!
Kakofonie van kleuren
Amsterdam. Zaterdagmiddag op het Museumplein. Koud en regenachtig. Ik wil wel even droog staan en opwarmen. Een temproary museum, wat is dat nou weer? Geen idee. Maar het idee om even droog en warm te worden is heel aantrekkelijk. Naar binnen dus!
Binnen is een enorme galerie met heel veel kunstwerken en schilderijen. Werk van minstens 20, misschien wel 30 kunstenaars bij elkaar. Het is een oorverdovende kakofonie van kleuren en stijlen. Sommige vind ik mooi, ander loop ik snel voorbij. De makers, de kunstenaars, lopen ook rond. Met sommigen raken we aan de praat. Geraakt door het schilderij, maar met het verhaal erachter, de passie van de maker die je in het verhaal hoort, komen de schilderijen tot leven. Nog meer. Deze mensen hebben een enorme stap gemaakt. Van ‘kunst is mijn leven’ tot ‘ik kan leven van mijn kunst’ misschien wel.
Iemand wacht op jouw verhaal
Laat jij jezelf zien? Vertel jij je eigen verhaal? Doe je wat jij zo ontzettend goed kan en gaaf vindt om te doen? Laat jezelf horen! Iemand, en waarschijnlijk nog heel veel meer ‘iemanden’, wil jouw verhaal horen, zien, voelen, proeven. Kom uit je grot en laat de ander meegenieten!
Het inspireert mij om uit mijn grot te blijven. Zichtbaar te zijn. Mijn inzichten en ervaringen met jou te delen. Mijn verhalen te vertellen. Te schrijven. Te publiceren op mijn blog. Ik wil niet meer de grot in.
